donderdag 31 juli 2008

Blad 9


• Altijd als ik er langskom is de oude boer bezig in zijn aardappelveldje tussen het koren. Het wordt voortdurend bedreigd door onkruid en ongedierte als de coloradokever. Ik denk dat hij daar tenslotte zal sterven in zijn gevecht.


• Tegenover het aardappelveldje ligt het golfterrein, smetteloos. Daar wordt ook gevochten, om een betere handicap en een plaats in het netwerk. Naar deze sport vervoert men zich bij voorkeur per glanzende auto van een recent bouwjaar.

• Onder de grote beuk is het een vredig samenzijn van zwartbonte kippen, bruingevlekte geiten en een slapende eend. Het is zaterdagavond en het erf wordt aangeharkt door de boer met een vriendelijk bol gezicht.

• Een kilometer verder ligt het voormalig landgoed van de dichter Staring, die deze streek heeft verheven uit het moeras en tot de literatuur. Na hem een hele tijd niks en dan Bennie Jolink, hoorde ik eens -niet onjuist- beweren.

• Een grote oude man met elektrisch ondersteunde fiets wordt gebeld, zijn ringtone is een accordeonloopje. Gewichtig meldt hij nu in het centrum van Diepenheim te zijn en verspert de doorgang van de boekenmarkt.

• De boekhandelaren zijn in mineur, een hoosbui heeft hun waterschade toegebracht. Ondertussen blaast de kapel op het dorpsplein gezellige deunen. Ik waan mij ergens in Duitsland.

• In het boek over WO II treft mij de afbeelding van de zelfgemaakte damesschoenen met houten zolen. Op straat zou het klepperend geluid zich vermengen met dat van de Duitse spijkerlaarzen, volgens het onderschrift.

• In de buitenmuur van een kleurloze nieuwbouwwoning is een gevelsteen gemetseld. In het reliëf van gelig kalkzandsteen staat: UT TWENTE, de kapitalen maken het tot een statement.

• De zondag zit er op voor het VVV personeel. Uit de huisvesting -een oude stadsboerderij- worden spullen geladen in de witte stationcar door een vrouw in klederdracht. Het verleden moet blijven leven, ook al ligt het aan een modern infuus.

• Interessante stelling uit een krant: In het naoorlogse Duitsland zou het geestelijk vacuüm o.a. opgevuld zijn door moderne kunst. Niet belast door het verleden en slechts toekomstgericht. Je geest als nieuwbouwwijk, een 'Wirtschaftswunder '.

• Langs het kanaal kijkt een tienermeisje mij brutaal aan vanaf een picknicktafel. De auto staat open en heeft een Duits kenteken. Hier wordt 'Freiluft' ingeademd, een variant op de bovenstaande stelling.

Geen opmerkingen: